پمپ‌های انژکتور در مدل‌های مختلفی طراحی و ساخته می‌شوند که پمپ ردیفی، جزو پرکاربردترین پمپ‌های سوخت‌رسانی دیزل است. گرچه کاربرد گسترده‌ی این پمپ‌ها در موتورهای دیزلی، تا اوایل سده‌ی جدید میلادی بوده؛ اما همچنان نیز کاربرد گسترده‌ای دارند. در این سیستم‌ها، دقیقا به تعداد سیلندر، پمپ در یک واحد و به شکل ردیفی، قرار می‌گیرند.
سوخت پس از فیلترها به بدنه‌ی واحد وارد شده و از طریق خروجی هر پمپ توسط یک لوله‌ی فشار قوی با فشاری در حدود ۳۰۰ بار به انژکتورها منتقل می‌گردد. در این سیستم‌ها تنظیم مقدار پاشش سوخت به‌صورت یکنواخت در تمامی سیلندرها، با توجه به اینکه لوله‌های فشار قوی سیلندرهای مختلف، طول‌های متفاوتی دارند، کار سختی است. این امر در پمپ انژکتور ردیفی به‌صورت کنترل غلافی یا کنترل الکترونیکی، انجام می‌پذیرد.
پمپ انژکتور ردیفی چیست؟
در حالت کلی پمپ ردیفی در دو دسته تقسیم‌بندی می‌شوند که شامل موارد پمپ ردیفی PE و PF است.
پمپ ردیفی PE
پمپ PE یعنی پمپی که دارای میل بادامکp است. در این گروه از پمپ ردیفی دو دسته پمپ وجود دارد. دسته اول که با A، M، ZW و دسته دوم را با A، P مشخص می‌کنند. قسمت CW از نوع MW و قسمت A پمپ نوع P می‌باشد.
این پمپ‌ها دارای یک سری تفاوت‌های اساسی می‌باشند که شامل موارد زیر است. در پمپ A بارل از جهت بالا به همراه پالنجر در محفظه آلومینیومی پمپ قرار می‌گیرد و به کمک نیروی نگه‌دارنده سوپاپ فشار که از بالا به آن وارد می‌شود در داخل کانال مشکی پمپ مستقر می‌شود.
در جهت آب‌بندی سطوح بالایی بارل و نگه‌دارنده سوپاپ فشار از طریق واشری که روی سوپاپ فشار جای دارد، استفاده می‌شود. فشار تزریق در پمپ‌های M چیزی در حدود ۴۰۰ و پمپ‌های A به حداکثر ۶۰۰ می‌رسد. پس در نتیجه باید آب‌بندی کاملی در بالای بارل و نگه‌دارنده سوپاپ فشار به وجود بیاید.
پمپ ردیفی PF
این نوع از پمپ‌های ردیفی، فاقد میل بادامک هستند.
طرز کار پمپ انژکتور ردیفی دیزل
طرز کارکرد پمپ ردیفی به گونه‌ای است که پلانچر با در واقع همان پیستون در اثر حرکت به سمت بالا، گازوئیل وارد شده در بخش بالایی را فشرده می‌کند و به سمت سوپاپ تحویل و سپس از آن‌جا به انژکتور ارسال می‌کند.
شیار مورب در پیرامون پلانچر این امکان را به ما می‌دهد که بتوانیم مقدار گازوئیل ارسال شده به انژکتور را کم یا زیاد کنیم. در اثر حرکت دادن پدال گاز، این شیار مورب در داخل بارل یا همان سیلندر خود می‌چرخد و ارتباط مجرای ورودی را با مجرای خروجی کم و زیاد می‌کند. با توجه به این که با وجود یک مجرا در برابر مجرای ورودی چنان چه پدال گاز فشرده شود، مقدار بسیار کم‌تری از گازوئیل وارد شده به بالای پلاجر از مجرای خروجی خارج خواهد شد. بنابراین در نهایت سوخت بیش‌تری به سیلندر موتور رسیده و دور موتور افزایش می‌یابد اما با رها کردن پدال گاز قسمت بیش‌تری از مجرای خروجی در برابر مجرای ورودی قرار می‌گیرد. بنابراین در نتیجه سوخت کم‌تری به موتور رسیده و دور موتور کاهش می‌یابد. در حالی که تمام مجرای خروجی در برابر مجرای ورودی قرار می‌گیرد و تمام سوخت وارد شده به قسمت بالایی پلانجر به صورت مجدد از مجرای خروجی خارج شود. موتور در اثر نرسیدن سوخت خاموش می‌شود. شما می‌توانید برای مشاهده حرکت چرخشی پلانجر، موقعیت پدال گاز را تغییر دهید.
اجزای پمپ انژکتور ردیفی
به طور معمول این سیستم از سه بخش تشکیل شده است که شامل موارد زیر می‌باشد:
• حسگرها
• واحد کنترل الکترونیکی ECU
• عمل کننده سولنوئیدی
• حسگرها که شامل موارد زیر است.
حسگر دور پمپ: این حسگر که از نوع القایی می‌باشد در قسمت انتهایی پمپ قرار گرفته است و دور پمپ را به ECU اطلاع می‌دهد.
حسگر فشار هوای ورودی
حسگر درجه حرارت
حسگر پدال گاز
• واحد کنترل الکترونیکی ECU
•عمل کننده سولنوئیدی: این بخش به صورت کاملا مستقیم به پمپ متصل است و حرکت خطی آن می‌تواند شانه را تغییر دهد. زمانی که جریان برق از سولنوئید قطع شود، یک فنر به شانه کنترل در سمت خاموش نیرو وارد می‌کند که موجب قطع شدن جریان سوخت به موتور می‌شود. اما هنگامی که سولنوئید برق دار شد، نیرویی در سمت مخالف نیروی فنر شانه وارد می‌کند. با افزایش این نیرو که همراه با افزایش جریان برق به صورت مداوم تغییر می‌کند و میزان سوخت تزریقی را بین مقادیر صفر و حداکثر تنظیم می‌کند.
